Microscheutjes
Voedzame smaakbommetjes in het hart van de stad
Landbouw zoals Anne Colonval (50) die beoefent met de steun van haar metgezel Vincent Steinmetz (57), gebeurt in de hoogte. En wordt uitgedrukt in kubieke in plaats van in vierkante meters. Vanaf de straat kun je de drie grote metalen constructies zien waar de plantjes worden gekweekt op honderden gestapelde bakjes van 14,2 x 9,4 cm en uit 100% recyclebaar PET.
Een boerderij in de Marollenwijk, is dat een grap? Allerminst. URBI Leaf is een realistisch Brussels project, zeker als je in gedachten houdt dat in 2050 op onze planeet 9,5 miljard mensen gevoed moeten worden. Wie bij ‘boerderij’ automatisch denkt aan een landelijke omgeving, zal verbaasd opkijken bij het zien van deze kwekerij op het gelijkvloers van het Wijnpaleis, een prachtig Art Nouveau-gebouw uit 1909. Achter de twee grote ramen met flesgroene kozijnen zie je geen tractor, akker of boerenerf.
“Mijn grootvader was boer. Ik denk dat ik de passie voor planten van hem heb geërfd. Ik heb altijd groene vingers gehad.”
Wat is dat groene goud dat groeit onder energiezuinige LED-lampen, waarvan het lichtspectrum zo goed mogelijk is afgestemd op de behoeften van de zaailingen? Microscheuten. “Dit zijn kleine zaailingen, de groeifase die ligt tussen het ontkiemde zaadje en de volwassen plant, wanneer de eerste blaadjes verschijnen. Ze kunnen worden gekweekt uit de meeste zaden van groenten, aromatische planten, eetbare bloemen, peulvruchten of granen. Het grote publiek kent over het algemeen alleen tuinkers, wat jammer is,” legt de oprichtster van het project uit.
“Ik zag ooit een rapport over Green Underground, een stedelijk revitalisatieproject. Het was een geweldig idee. Ik besefte toen dat ik dat wilde doen.”
Geen beter bewijs dan een proeverij. Anne toont een warrig groen takje: doperwten. In de mond geeft het een schok. Ik word terug geprojecteerd naar de groentetuin van mijn oma, waar ik ging knabbelen aan een rauwe erwt.
Maar er staan nog meer sensaties op het programma, want hier worden liefst 35 soorten gekweekt. Er zijn de zoete en fruitige tonen van rode kool, er is de scherpe kruidigheid van wasabi-mosterd (‘Green Frills’), de nootachtige ondertonen van zonnebloem, het peperige van rucola …
Geen wonder dat 85 procent van de URBI Leaf-klanten chef-koks zijn. “Sommigen hebben me zelfs gevraagd om productierekken in hun restaurant op te zetten, om de afstand tussen productie en degustatie zo klein mogelijk te maken”, zegt de stadsboerin. Trouwe partners – de filosofie van de korte keten indachtig – zijn bekende Brusselse namen zoals Bon Bon, Comme chez soi, San, le Mess, Lola, Toshiro, San Sablon, de Wine Bar des Marolles, Sanzaru, La bonne chère, The Restaurant by Pierre Balthazar of Chicounou, de Levantijnse keuken van Georges Baghdi Sar.
Het is echter de ambitie van Anne Colonval om een zo breed mogelijk publiek te bereiken. Om die reden heeft ze ervoor gekozen om volle openheid te geven in ‘Food for the Future’, een winkel van 70 m², die in de plaats is gekomen van de betonnen kelder waar ze haar activiteiten begon. Behalve de verkoop van haar eigen producten en die van verwante 2.0-ambachtslieden is ze van plan om er opleidingen in stadslandbouw te organiseren.
Dankzij een concentratie van smaken en voedingsstoffen die 4 tot 40 keer groter is dan hun volgroeide versie en de afwezigheid van chemische behandelingen, hebben de scheutjes het vermogen om hun voedzame eigenschappen terug te geven aan de stad, in een context van krimpend landbouwareaal. Microscheuten mogen terecht het voedsel van morgen worden genoemd.
