Duurzaamheid proef je
Kakelverse eitjes uit de mobiele kippenren
Hoe nog meer? Hij zorgt niet enkel voor extralekkere eitjes, maar hij werkt ook samen met de Hogeschool Gent, is bezieler van een lokale foodbox en teelt sinds kort ook brouwgerst.
“Regeneratieve landbouw is een term die overgewaaid is uit de V.S. De beweging stimuleert om op een duurzame manier aan landbouw te doen. Door bijvoorbeeld alle dieren opnieuw een functie te geven, kun je heel wat energie besparen. Maar ook de manier waarop je je bodem bewerkt, is cruciaal. Vanuit die redenering is de mobiele kippenren ontstaan”, vertelt Olivier.
Verborgen in de groene Westhoek, langs een kronkelend riviertje en rond een mooie familiehoeve staan vier mobiele kippenrennen in een uitgestrekt weidelandschap. Daarop prijkt het gezicht – en meteen ook het logo – van Olivier Mehuys, beter bekend als Boer Olivier.
Zijn kippen geeft hij wel kippenvoer, maar hij laat ze ook voortdurend scharrelen tussen vers gras op zoek naar kruiden en insecten dankzij een mobiele kippenren. Maar eigenlijk is dit verhaal slechts één onderdeel van z’n doel om aan regeneratieve landbouw te doen.
“Door de kippenren te verplaatsen naar een nieuw stukje malse weide, krijgen de kippen telkens vers gras te knabbelen”
“In plaats van het gras te maaien met een machine die brandstof kost en dus vervuilt, kun je het gras laten weggrazen door koeien waarvan je de melk en later ook het vlees gebruikt. Koeien knabbelen echter enkel aan hoog gras. Kippen daarentegen eten kort gras. Dus na de eerste maaibeurt laat je de kippen het werk overnemen. Bijkomend voordeel is dat zij door al het scharrelen de koeienvlaaien verder verspreiden en zo de bodem bemesten”, licht Olivier toe.
Een ideaal idee ware het niet dat kippen enkel in de buurt van hun ren scharrelen. Ze zijn als de dood voor een kiekendief of een vos die hen te grazen kan nemen en dus willen ze als de bliksem weer hun ren in spurten mocht het nodig zijn.
“Mijn ultieme droom? Dat de voedingswaarde op de verpakking staat en de verkoopprijs hierop gebaseerd wordt”
“En zo ontstond het idee van een mobiele kippenren. Ik kan de ren verplaatsen naar een malse weide van zodra het gras opgevreten is door de kippen. Intussen zie je meer mobiele kippenrennen opduiken, maar in 2017 gebruikte niemand ze in België”, gaat Olivier verder.
De eitjes zijn uiteindelijk een bijproduct dat het verhaal van Olivier ook meteen concreet maakt. Maar daar blijft het niet bij. “Ik ben ervan overtuigd dat de eitjes ook meer voedingsstoffen hebben dan andere eieren. Het feit dat de kippen voortdurend vers gras krijgen moet toch te merken zijn aan de kwaliteit van de eieren? Mijn ultieme droom zou zijn dat de voedingswaarde op de verpakking staat en de verkoopprijs hierop gebaseerd wordt. Het zou boeren meer stimuleren om ook in regeneratieve landbouw te investeren. En dat is niet enkel goed voor de mens, maar ook voor de planeet.”
Voor een duurzame landbouw is lokale teelt belangrijk. “Daarom werk ik nu ook samen met de Hogeschool Gent aan het project ‘Lokaal Brood’. Met twee andere boeren teel ik nu naast gewone tarwe ook baktarwe. Dat laten we malen door een molenaar in de buurt. Met dat meel gaan een tiental bakkers aan de slag om lokaal brood te maken. Er zijn verschillende samenwerkingen in Vlaanderen, maar de samenwerking in de Westhoek doopten we om tot ‘Zuver’, zuiver in het West-Vlaams. Een korte keten is transparant. Mensen willen weten waar hun brood vandaan komt, maar wij gaan verder dan de bakker. We gaan naar de bron.”
Een gelijkaardig project doet Olivier nu ook met brouwgerst. “We zijn bijzonder trots op onze Belgische bieren, maar onze brouwgerst, die tot 2/3de van het bier uitmaakt, komt uit het buitenland. Vroeger had elke brouwerij zijn eigen mouterij, vandaag is dat ongezien. Een lokale brouwer zal onze gerst nu gebruiken om een lokaal bier te maken. Van zodra mensen de waarde hiervan opnieuw beseffen, zullen brouwerijen de lokale gerst hopelijk ook opnieuw naar waarde schatten en krijgen boeren een eerlijke prijs voor hun product. En pas dan zullen ze ook geneigd zijn om meer te investeren in hun bodem. Want daar draait het natuurlijk om.
”Dat de drang naar lokale producten groter wordt, ondervond Olivier aan den lijve met zijn initiatief Local Foodbox. “Hiervoor werken we samen met andere boeren uit de buurt met dezelfde filosofie. De wachtrij tijdens de coronacrisis werd almaar groter. Mensen beginnen stilaan opnieuw het belang van lokaal voedsel te beseffen. Het zijn allemaal schakels in een groter geheel. Het vraagt veel werk, maar ik ben nog jong en ik denk aan de toekomst. Niet enkel aan die van mij, maar ook aan die van mijn kinderen.”