Doppen die deugd doen
Terug naar de roots van de cacaoboon
Fast forward. Tien jaar later woont Sidonie in Zuid-Afrika en ontdekt ze geheel toevallig een geurige infusie van cacaobonen. De ronde, gebrande smaak was een openbaring. “Het was geen thee, het was geen koffie… en ik voelde dat het deugd deed voor mijn lichaam. Ik wou meteen meer te weten komen over dit product.”
Op haar achttiende trok Sidonie Descheemaeker (30) naar Ecuador voor een culturele uitwisseling. Ze maakte van de gelegenheid gebruik om er verschillende kleine cacaoplantages te bezoeken. De kleuren en geuren van de vredige vegetatie werkten als magie: “Zonder dat ik het besefte werd er in mij een zaadje geplant”, legt ze uit.
“Vergeet niet dat de Maya's oorspronkelijk cacao proefden in de vorm van een bittere drank”
Om goed te begrijpen waarover dit gaat, moeten we even een kleine anatomieles van de cacaoplant maken. Wat wij cacaobonen noemen, zijn in feite bessen. Ze zitten in grote vruchten, die gelijken op langwerpige watermeloenen, en elke vrucht bevat 15 tot 40 zaden. Er omheen zit een vrij sterke, roodbruine pel, bestaande uit pure vezels zonder een greintje vet. Die pel noemen we de dop, of de schaal.
Terug in België ging Sidonie zich verder verdiepen in deze materie die rijk is aan vitamines, antioxidanten en voedingsstoffen maar die hier, in het ‘land van de chocolade’, meestal in de vuilnisbak belandt.
“Afhankelijk van de geografische oorsprong bieden de doppen een breed spectrum aan smaken”
De jonge vrouw, die rechten heeft gestudeerd maar niet gedijt aan de balie, en die ervan droomde om zelfstandig te gaan ondernemen, werd getriggerd: “Ik zag hier een onontgonnen terrein, temeer omdat het niet normaal is om de producten van de cacaoboom slechts op één manier te consumeren.
Vergeten we niet dat de Maya’s oorspronkelijk cacao proefden in de vorm van een bittere drank. Het leek me dus logisch hulde te brengen aan deze beschaving door ‘chukwa’, het woord dat ‘chocolade’ betekent, als naam te gebruiken voor mijn concept. Wat geweldig is, voegt ze eraan toe, is dat dit product perfect beantwoordt aan de smaak van de millenniumconsument, zoals het feit dat er geen cafeïne in zit. In plaats daarvan bevat de dop theobromine (de wetenschappelijke naam van de koffieplant is overigens Theobroma cacao), een zacht stimulerende stof, en anandamide, dat de stemming positief beïnvloedt.
”Sidonie knoopte niet alleen aan met een vergeten gebruik, maar ze realiseerde zich ook dat hier een mogelijkheid lag om te ondernemen in harmonie met waarden die haar dierbaar zijn: “Ik wilde niet met een nieuwigheid op de markt komen, of een plastic item uit China importeren. Niemand wil nog overbodige spullen. Hier gaat het integendeel om het herwaarderen van een grondstof die niet hoeft te worden geïmporteerd, aangezien ze al bij de chocolademakers aanwezig is. In zekere zin is het een lokaal product dat wacht om gebruikt te worden.”
In maart 2020 zocht Sidonie contact met een selectie van ‘bean-to-bar’ chocolademakers, zij die rechtstreeks met de bonen werken, en met biologische leveranciers. Zo tekende ze de contouren van de vier producten van haar assortiment (Original, Coco, Chili en Chai). Met veel flair besloot ze om de oorsprong van de bonen waarvan ze de doppen gebruikt op de verpakking te vermelden. “Voor mij is het telkens een verrassing als ik bij een chocolatier kom, te ontdekken waar de bonen waarmee hij werkt vandaan komen. Deze variatie heeft immers gevolgen voor het eindresultaat. Na vergelijkende tests kan ik bevestigen dat de infusies een breed spectrum aan smaken vertonen, afhankelijk van de geografische oorsprong. Op dit moment werk ik met doppen uit Costa Rica.”
De dertigjarige onderneemster bekommert zich vandaag niet alleen om de productie, ze houdt zich ook bezig met de marketing en de commercialisering van haar merk. De productie is nog bescheiden en gebeurt in Sidonie’s keuken, waar ze de doppen in grote blenders vermaalt. “Ik zet schalen van dezelfde oorsprong om in een poeder dat lijkt op gemalen koffie. Ik heb ondervonden dat deze consistentie de meeste smaak afgeeft. Ik probeer daarbij de grondstof zo min mogelijk te veranderen. Het is ook in de keuken van mijn appartement dat ik vervolgens de mengsels maak met kokos, chili en chai kruiden.”
